ترس از تاریکی در کودکان از جمله اختلالات اضطرابی است که کودک ترس شدید، افراطی و مداوم از تاریکی دارد. ترس از تاریکی به طور معمول در کودکان وجود دارد و ذهن آنها در هنگام خاموش شدن لامپ این سوال را مطرح میکند که حالا چه اتفاقی قراراست بیافتد. خوشبختانه روشهای درمانی موثری مانند درمان شناختی رفتاری برای این نوع از فوبیا وجود دارد.
به طور کلی فوبیا ترسهای افراطی، غیرمنطقی و مداوم نسبت به یک شی یا وضعیت خاص میباشد. کودکی که از تاریکی میترسد، به طور فعال تلاش میکند تا از مواجه شدن با اتاق تاریک اجتناب کند. حتی ممکن است برای جلوگیری از مواجه شدن با تاریکی کارهایی مانند بهانه گیریهای بی مورد، گریههای طولانی، خود را به بیماری زدن و… انجام دهد.
به طور کلی علائم فوبیا یا ترس از تاریکی در خردسالان شامل موارد زیر میباشد.
- اضطراب افراطی در هنگام مواجهه با مکانهای تاریک.
- ایجاد علائم جسمانی و روانی ترس مانند بالا رفتن ضربان قلب و احساس دلهره شدید بلافاصله بعد از مواجه شدن با مکان تاریک.
- تلاش بسیار زیاد برای عدم مواجهه با مکانهای تاریک.
- این علائم بیشتر از 6 ماه در فرد ادامه دارند و در عملکرد وی در زندگی اجتماعی و روابط بین فردی و شغلی تاثیر منفی میگذارد.
- کودکی که از تاریکی میترسد و با شروع شب و تاریک شدن هوا بی قرار میشود، ممکن است بهانه بگیرد و مدام به مادر یا پدر بچسبد، همچنین ممکن است مشکلات جسمانی نظیر دل درد را بهانه کند تا بتواند پیش والدین بماند و در اتاق آنها بخوابد.
فوبیای تاریکی میتواند بر کیفیت خواب کودک اثر بگذارد، با ادامه این شرایط ممکن است دچار اضطراب و افسردگی و دیگر اختلالات روانی و جسمانی شود که تمام اینها بر کیفیت زندگی فرد تاثیر میگذارد.